Serpelice
Perła Podlasia
Serpelice nad Bugiem to nie tylko mała wioska, wyjątkowy klimat i rzeka Bug, ale to także miejsce wieloletniej obecności Braci Mniejszych Kapucynów – sięgająca lat czterdziestych XX w.
Serpelice leżą na lewym brzegu Bugu, 29 km. na północny zachód od Białej Podlaskiej. Przez wielu nazywane są „Perłą Podlasia” położoną w otoczeniu lasów nad brzegiem pięknie rozlewającego się Bugu.
Wieś leży między wzgórzami pociętymi licznymi wąwozami spadającymi do Bugu. Panuje tu specyficzny, leczniczy mikroklimat. Dziś Serpelice zamieszkuje ok. 300 mieszkańców. Początki wsi sięgają XVI wieku. Nazwa miejscowości, wg tradycji, wywodzi się od nazwiska dawnego właściciela Serpela lub od legendy z czasów obrony przed Tatarami. Mieszkańcy napadnięci przez najeźdźców w czasie żniw dzielnie bronili się przed nimi tnąc ich sierpami. Na przestrzeni kilku ostatnich wieków Serpelice wielokrotnie były świadkiem różnych najazdów i wojen. Wiele cierpień doznali mieszkańcy tej wsi również w czasie prześladowania kościoła unickiego.
Kapucyni przybyli tu w 1945 roku. Byli to o. Anioł Dąbrowski i br. Bartłomiej Snochowski wypędzeni po wojnie z klasztoru w Lubieszowie na Ukrainie. Zaraz po przybyciu bracia rozpoczęli budowę drewnianego kościoła wg projektu o. Anioła. Kościół powstał w ciągu niespełna 200 dni. Dziesięć lat później o. Laurenty Moszczyński rozpoczął budowę przylegającego do kościoła klasztoru. W trudnym okresie stanu wojennego i po nim, przy kościele odbywały się często uroczystości religijne i narodowo-patriotyczne, gromadzące rzesze ludzi i znanych artystów.
